Suzanne Visser, winnaar pws-wedstrijd Rijksmuseum: “Je ziet in de ogen van geïnterviewden dat ze zijn geraakt.”

Maak je je pws in filmvorm, dan bedenk je hoe de film over je onderzoek inhoudelijk sterk wordt, maar je bent ook maximaal creatief bezig want je maakt allerlei afwegingen over hoe je een visueel aantrekkelijke film maakt. 

Goed plannen en het maken van afspraken is bij het maken van een film van belang. In het filmproces verloopt soms iets niet volgens planning.

Dus met het maken van een profielwerkstuk in filmvorm ontwikkelen scholieren hun organisatie- en communicatie-skills en doorzettingsvermogen volop. Dat alles geeft een extra dimensie aan het pws-onderzoek. En ja, het vraagt ook meer van leerlingen. Je hebt een sterke drive nodig om die toffe docu te maken. 

Prijzen

Voor het knappe werk van scholieren van het vmbo tot vwo is dan ook veel erkenning. Zo worden de winnende films van het Documaken Filmfestival op het witte doek getoond en mogen de winnaars van 2020 op reis naar een internationaal filmfestival in Griekenland. 

Ook de festivals NFFS en NOFFS vieren de ‘pws-docu’ met mooie prijzen. Deze maand geopend: Junior Fellowship, de profielwerkstukkenprijs van het Rijksmuseum in Amsterdam. De prijs is een traineeship en een studiebeurs van €1500. 

3 Vragen aan Suzanne Visser, winnaar van de pws-wedstrijd van het Rijksmuseum 

Wat heeft het je opgeleverd?

“Voor het profielwerkstuk moet je natuurlijk onderzoek doen. Voor mij was het de ultieme kans om flink bezig te gaan met de vraag: waar kom ik vandaan? Mijn oma is Indisch, maar binnen mijn familie zijn de Indische verhalen niet zo bekend. Ook een beetje uit respect wordt er niet veel over het oorlogsverleden gepraat. Het weinige dat erover bekend is, wilde ik vastleggen.

Mijn ‘pws-docu’ Indocu maakte ik voor het vak geschiedenis. Ik vond het mooi en bijzonder om de verhalen van geïnterviewden te horen. Via Facebook leerde ik mensen kennen die me aan bronnen hielpen zodat ik het verhaal kon aanvullen. Heel waardevol om mijn achtergrond beter te kunnen begrijpen!”

Waarom een pws in docu-vorm?

“Ik wilde emotie laten zien, sfeerbeelden gebruiken en passende muziek toevoegen. Als iemand is geraakt door het verhaal dat ze vertellen, zie je dat in hun ogen. Of je hoort het aan een stem die een beetje bibbert. Ik zou niet weten hoe ik dat op schrift zou moeten zetten.

Een documentaire is ook toegankelijker dan honderden bladzijden aan onderzoek. Ik heb de docu ook voor mijn familie gemaakt. Zij kunnen ‘m terugkijken, waardoor de verhalen niet verloren gaan.”

Wat is je tip voor scholen?

“Ik had nooit eerder een documentaire gemaakt dus ik heb me daarin in moeten verdiepen. In mijn logboek staan heel veel uren voor uitzoeken hoe je een documentaire structureert. Ook het monteren heeft aardig wat tijd gekost.

Al sinds mijn negende maak ik zelf filmpjes en ik vond het alleen maar leuk om te doen, maar het zou wel handig zijn om handreikingen te krijgen over hoe je je ‘pws-docu’ vorm kunt vormgeven. Met een les over een pws in filmvorm ben je als leerling erg geholpen! Zo van: kijk, deze vorm is ook mogelijk en met deze gratis technische programma’s kun je goed werken.”

Stappenplan op Documaken.nl

Leerlingen op weg helpen? Voor hen staat het stappenplan van Documaken klaar. Voor docenten is er een handleiding voor begeleidingsgesprekken, een planning en beoordelingsmatrix. Inspirerende les geven waarbij je een doc kijkt en bespreekt? Ook dat vind je op Documaken.nl.

Bovenstaande afbeelding: archiefbeeld in Ze noemen me Baboe (regisseur Sandra Beerends).