Paris is Burning

Iconische documentaire over de Afro- en Latijns-Amerikaanse ballroom-scene: hoe transvrouwen, dragqueens en voguers popcultuur gevormd hebben.

Regisseur Jennie Livingston heeft met dit intrigerende portret van de ballroom cultuur in het New York van de jaren 80 een ode gebracht aan zelf-expressie en authenticiteit in de queer scene. Ze brengt de zogenaamde balls in beeld, waarin LHBTQ+ performers van veelal Afro- en Latijns-Amerikaanse achtergrond hun identiteit vormen in een unieke eigen gemeenschap. De performers vertellen over hij zij systematisch worden buitengesloten en te maken krijgen met racisme, armoede, homofobie en transfobie. De balls zijn niet alleen een vorm van zelf-expressie, maar ook een bron van solidariteit en het vinden van familie. Intiem en hartverwarmend, waarin flamboyante buitenstaanders durven hunzelf te zijn en hiermee hun stempel drukken op de wereld, die jaren later nog steeds voelbaar is.

Aan de slag met deze film?

Via de "Bekijk de film"-knop bovenaan de pagina is te zien waar de film te bekijken is. De film sluit aan bij de leergebieden Kunst en Cultuur en Burgerschap, Mens en Maatschappij. en de thema's die besproken worden zijn LHBTQIA+, discriminatie & racisme, kunst en identiteit. De ballroom-scene heeft daarnaast een enorme impact gehad op de popcultuur: de dans Vogueing, die centraal staat in deze documentaire, is later in de mainstream gepopulariseerd door Madonna. Paris is Burning past perfect in het tijdvak 1975-1990: blockbusters, nieuwe technologie en videoclips van de filmgeschiedenis. Je kunt meer hierover lezen op onze kunstvakpagina, waar verder in wordt gegaan op het nalatenschap van deze documentaire en culturele toe-eigening.