.png/4e7c27617f121e15af7611171c600a5d.png)
Na de Tweede Wereldoorlog ontstond in Italië een nieuwe manier van films maken: het Italiaans Neorealisme. Deze films waren een reactie op de dure en vaak onrealistische films uit de tijd van Mussolini, die vooral voor rijke mensen waren. De regisseurs wilden laten zien hoe het leven écht was voor gewone mensen. Ze maakten daarom films over onderwerpen als armoede, verdriet en de gevolgen van de oorlog.
Belangrijke regisseurs waren Luchino Visconti, Roberto Rossellini en Vittorio De Sica. Bekende films zijn Obsession (1943), Rome, Open City (1945), Bicycle Thieves (1948) en Umberto D. (1952). Deze films werden vaak buiten, op echte plekken in steden opgenomen waar je de schade van de oorlog nog kon zien. Ook werkten ze veel met gewone mensen in plaats van bekende acteurs, om het verhaal zo echt mogelijk te maken.
Talloze filmmakers zijn sindsdien beïnvloed door deze realistische stijl van filmmaken. Franse regisseurs zoals François Truffaut namen de stijl over in de jaren ’50, bijvoorbeeld in zijn film Les Quatre Cents Coups (1959). Ook de Mexicaanse regisseur Alfonso Cuarón gebruikte deze stijl in zijn film Roma (2018). En in India gebruikte regisseur Satyajit Ray de stijl van neorealisme in zijn beroemde film Pather Panchali (1955). Hij filmde echte mensen en het gewone leven op het platteland, wat toen heel nieuw was in de Indiase cinema.
.png/3f692ee5cefbc93c2f3177e8e2f6f314.png)
Rome, Open City (1945) van regisseur Roberto Rossellini is een van de eerste en bekendste films van het Italiaans neorealisme. De film speelt zich af in Rome tijdens de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog, toen de stad nog bezet was door de nazi’s. Met echte locaties en gewone mensen in de hoofdrollen laat de film op een rauwe en realistische manier zien hoe het verzet tegen de Duitsers werkte, en hoe zwaar het leven was voor gewone burgers.
Bekijk een review van de film Rome
De Britse regisseur Andrea Arnold is beïnvloed door de realistische stijl van het Italiaans Neorealisme. Dit is te zien in de film American Honey (2016). De film laat zien hoe mensen leven in armoede, maar gaat ook over dingen die voor iedereen herkenbaar zijn, zoals opgroeien, vriendschap, liefde en wie je bent.
Bekijk de trailer van American Honey