Meshes of the Afternoon

Meshes of the Afternoon is een invloedrijke avant-garde film die door zijn vernieuwende filmtechnieken zijn tijd ver vooruit was.

Deze experimentele film zonder geluid uit 1943 gebruikt vernieuwende filmtechnieken die vele artiesten en makers—van David Lynch tot Kate Bush—later geïnspireerd hebben. In de korte film volgen we een vrouw (regisseur Maya Deren zelf) die een mysterieus figuur volgt. Tijdens de droomachtige cyclische reeks die volgt komt ze steeds in hetzelfde huis terecht, waar ze ook verschillende versies van zichzelf tegenkomt. Tijdens het verhaal keren ook dezelfde symbolen steeds terug: een mes, een sleutel en een telefoon, die te zien zijn als een rode draad door dit verwarrend en aangrijpend verhaal.

Aan de slag met deze film?

Via de "Bekijk de film"-knop bovenaan de pagina is de film gratis te bekijken. De film sluit aan bij het leergebied Kunst en Cultuur. Deze film gebruikt op een experimentele manier filmtechnieken zoals montage en camerawerk, om een surrealistisch portret te kunnen schetsen van de droomwereld waarin het hoofdpersonage zich bevindt. Hierdoor kun je deze film perfect gebruiken om de avant-garde filmbeweging in de vorige eeuw te bespreken, en welke invloed deze heeft gehad op het hedendaagse filmmaken. Onderaan de pagina vind je lesmateriaal dat ontwikkeld is door Eye Filmmuseum over de filmstroming surrealisme, waar Meshes of the Afternoon in is opgenomen.