Alima werkte als kinderoppas (baboe) in het koloniale Nederlands-Indië voor een Nederlandse familie. De stem van een jonge vrouw vertelt haar verhaal: hoe ze bij de familie kwam te werken en onder meer de zorg kreeg voor hun baby Jantje. Hoe ze met de familie meeging voor een kort verblijf in Nederland. Hoe ze na de terugkeer de oorlog en de Japanse bezetting doormaakte, en vervolgens de onafhankelijkheid van Indonesië. Verteld vanuit Alima’s perspectief is de film niet alleen een verslag van de ingrijpende gebeurtenissen en veranderende verhoudingen in Indonesië, maar vooral van de persoonlijke ontwikkeling van Alima om een onafhankelijke vrouw te worden. Met uniek en niet eerder vertoond beeldmateriaal uit diverse archieven in Nederland en Japan, vertelt Ze noemen me Baboe een belangrijk verhaal over de empowerment van vrouwen.
| Thema | Familie, Migratie / vluchten, Identiteit, Koloniaal verleden, Azië, Oorlog / conflict |
| Filmkenmerken | > 61 minuten |
